Tentoonstellingen die u zeker niet mag missen!
Een harde lockdown en Claudy Jongstra
Er zijn van die data die je niet meer vergeet. 15 december 2020 is zo’n datum. Beelden op schermen
vloeien in elkaar over: 8,4 miljoen landgenoten horen MP Rutte een harde lockdown afkondigen, de coronadoden
in de USA bereiken het schrikgetal van 300.000, terwijl van de miljoenen vaccins de eerste injecties gezet
worden. Onder de beelden klinkt protest: van burgers bij de vijver onder het Torentje, Trump tegen het
kiescollege dat Biden aanwijst en Joe Biden die zijn stem verheft:‘Gewetenloos!’ Dat is
schrikken zo vlak voor Kerst. De behoefte aan healing is overal voelbaar.
FemArt bezocht Claudy Jongstra, de solotentoonstelling van Claudy
Jongstra (Roermond 1963) in Museum De Lakenhal, Leiden. Omdat de musea weer dicht zijn, schrijft
FemArt er wat uitgebreider over - als compensatie voor de gesloten deuren.
‘Ze noemen mij ‘wolkunstenaar’, zegt Claudy Jongstra, ‘een fijn woord, niet
bedreigend. Maar het is ook bullshit. Ik ben een activist. Ik wil mensen aanzetten tot actie.’

Claudy Jongstra, Nine (detail), 2020, installatie, ca 100 m2, wol, organza, zijde,kleuring door indigo,
wede, cochenille,meekrap, walnoten, t/m 28.02.21 in Museum De Lakenhal, Leiden
©foto Johannes
Schwartz
In haar tentoonstelling drukt Jongstra ons meedogenloos met de neus op de feiten: de natuur is uitgeput en haar geduld is op. Met haar monumentale tactiele installaties eist ze aandacht voor de fragiele staat van de aarde. Voor dit doel zet ze al onze zintuigen op scherp. ‘Over twintig jaren zijn de meeste natuurlijke kleuren verdwenen, gewoon omdat de bloemen en planten die ze voortbrengen dan uitgestorven zijn.’
De coronacrisis maakt in één klap duidelijk hoe relevant het werk van Claudy Jongstra is.
Diezelfde crisis zorgde ervoor dat het museum een paar dagen na de opening (30.10.20) voor twee weken haar deuren sloot en nu dus opnieuw. We vertrouwem erop dat De Lakenhal na 19.01.21 weer open gaat. Mis haar dan niet, want als je je open kunt stellen is Claudy Jongstra een troost èn een sensatie. www.lakenhal.nl/nl/verhaal/solotentoonstelling-claudy-jongstra
FemArt was erbij. Lees hier het verslag van het bezoek aan de tentoonstelling.
Realisme nu
in Stedelijk Museum Schiedam. Nog t/m 4 oktober 2020 te zien.
Gastcurator Trudi van Zadelhoff:
Realistische kunst staat steeds meer in de belangstelling. Dat verklaart ook de recente populariteit van musea
als Museum More in Gorsel en Museum De Buitenplaats in Eelde. Ook was het een goeie publicitaire zet van
Museum Voorlinden om het reusachtige beeld Couple under an Umbrella van Ron Mueck als campagnebeeld
voor de opening in 2016 te kiezen.
Het was te zien in elk tijdschrift, elke krant en elke televisie item over die opening.
Tegelijkertijd wordt er toch ook nog vaak met een schuin oog naar realistische hedendaagse kunst gekeken.
Alsof het enkel om het vakmanschap gaat en niet om de vernieuwende kunstkwaliteiten. Realistische kunstenaars
worden vaak geschaard onder de traditionalisten, die zich meer laten leiden door de wereld van vroeger zoals
de Middeleeuwen en de Klassieke kunst, dan de wereld van nu. Dat hoorde ik zelfs terug van de kunstenaars die
ik selecteerde voor deze tentoonstelling. Tijdens hun studie werd hun voorkeur voor het maken van realistische
kunst er zoveel mogelijk uit geramd door de docenten. Het moest vooral niet figuratief zijn. Dat gold voor oa
Beth Namenwirth en Eline Peek. Waardoor ze pas na hun studie de vrijheid voelden om de kunst te maken die hun
hart hen ingaf.
Een blik op de actuele realistische schilderkunst laat zien dat veel realistische kunstenaars juist niet in
het verleden vertoeven, maar op de wereld om hen heen reflecteren. Ze gebruiken daarvoor de meest
toegankelijke kunstvorm. Niet als vakmanschappelijk kunstje, maar in een vormentaal en compositie van nu.
Aan de hand van 5 thema’s wordt een overzicht gegeven van hedendaagse realistische kunst in
Nederland.
Verstilling met o.a. grootse schilderijen van, de een jaar geleden pas afgestudeerde, Robin Speijer,
een projectie van het invallende zonlicht van Sarah van Sonsbeeck, miniscule geschilderde figuren van Claire
Harvey en een gedicht van Mischa Andriessen.
Abstractie met schilderijen van o.a. Roland Schimmel, Lara de Moor en Koen Vermeule.
Engagement met indrukwekkende geschilderde commentaren van Peter Koole en Beth Namenwirth en aandacht
voor de vluchtelingenstromen door Domenique Himmelsbach de Vries, Robin Kolleman en Maria Barnas.
Verhalen waarin het vreemde gevoel je bekruipt dat je net te laat bent of net te vroeg. Een soort van
tussenmoment. Met grootse tekeningen van Jans Muskee, schilderijen van Jurre Blom en een ontroerend beeld van
Paul de Reus.
Tronies met karakterstudies waarbij kunstenaars vaak hun eigen gezicht als model gebruiken, zoals te
zien is in de kwetsbare zelfportretten van Eline Peek, de boze en verveelde koppen van Erik Suidman en in het
gedicht van Radna Fabias.
FemArt heeft een tentoonstelling in het Coda museum in Apeldoorn
bezocht die is gemaakt in navolging op: ‘The Future is Female’ bij PARTS Project in Den Haag
(2018) en ‘Boys don’t Cry’ bij Concordia in Enschede (2019). FemArt zag een selectie van 41
vrouwelijke kunsenaars uit binnen- en buitenland, met een diversiteit aan middelen en materialen.
‘Wat opviel was dat de kunstwerken geen bijschriften hebben, zelfs de naam van de kunstenares
ontbreekt. In plaats daarvan hangen er lange teksten naast het kunstwerk die je subtiel uitdagen tot lezen.
Ja, en wat er dan gebeurt. De taalbeelden ontmoeten het kunstwerk, botsen en vermengen zich, versterken
elkaar of sluiten elkaar uit...’t Is waar: je gaat anders kijken.’ Door corona verlengd
t/m 13.09.20. Mis het niet!!
THE FUTURE IS FEMALE|LOVE LETTERS
Gastcurator Francis Boeske | Teksten Twan Janssen | Foto credits Gert Jan van Rooij
Aase Seidler Gernes, Riette
Wanders, Carina Ellemers, Annie Morris
Inleiding door Francis Boeske: We gaan het meemaken. Anno 2020 groeit in de maatschappij het besef dat
er een verschil in waardering is tussen mannen en vrouwen. Ook in de kunst is er nog veel te verbeteren. Het
aantal aankopen door musea en tentoonstellingen van werk van vrouwelijke kunstenaars blijft ver achter bij dat
van hun mannelijke
collega’s.
Deze tentoonstelling gaat dat allemaal niet verhelpen. Wel willen we met name kunst van vrouwen onder de
aandacht brengen met een accent op kunstwerken waarbij twijfel, emotie, een persoonlijke wereld en intuïtie
een wezenlijk onderdeel uitmaken van het kunstwerk en daardoor traditioneel door de kunstgeschiedenis als
minder interessant zijn gezien.
Aase Seidler Gernes,Terri Friedmann
Ada Dispa, Dorethy Iannone
Deze kenmerken zijn natuurlijk niet alleen te vinden in kunst van vrouwen, er zijn ook veel mannelijke kunstenaars bij wie ‘zachte’ kenmerken in hun werk aanwezig zijn. Maar wij hebben ons nu eens beperkt tot kunst van vrouwen. Mag ook wel eens een keer. De kunst wordt gecombineerd met persoonlijke teksten van Twan Janssen die een mogelijke ingang in het werk bieden waar die niet altijd voor iedereen gemakkelijk te vinden is - om de kijker vooral uit te nodigen zich een eigen kijk te vormen. Op de tast misschien, want er bestaan evenveel interpretaties van kunstwerken als kijkers en die mogen er allemaal zijn. Vervolg>>
FemArt vraagt zich dezer dagen af: in wat voor wereld leven wij? Er lijkt voorlopig geen eind te komen aan Corona-covid-19.

Iriée Zamblé, The default #9, 2019, acryl op canvas, 50x35 cm,
privé-bezit, ©Iriée Zamblé, courtesy the artist
Onze toekomst is daardoor in veel opzichten onzeker. De schreeuw van de manifestatie Cultuur In Actie om meer waardering voor de Kunsten klinkt nog na. Actievoerders waren deze keer mensen uit de toneelwereld. Zij wrongen zich in duizend bochten om op een virtueel Malieveld uit te leggen hoe essentieel alle Kunsten zijn voor onze samenleving. En dan het meest recente, allerergste: de moord op George Floyd. Wereldwijde demonstraties tegen racisme zijn het gevolg. Black lives Matter! Een beeldenstorm woedt over de wereld. Politici herschrijven hun politieke programma’s...
Een ontmoeting met het werk van een bijzondere kunstenares Iriée Zamblé brengt hoop. Vorig jaar studeerde ze af aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Over haar zullen we binnenkort meer berichten.

Iriée Zamblé: ‘Het is belangrijk dat er meer zichtbaarheid komt voor kunstenaars van kleur en verschillende culturele achtergronden. Op deze manier kunnen mensen elkaar beter begrijpen en helpen. Kunst is een geweldige manier om over bepaalde onderwerpen te leren!’

Verstilling met Robin Speijer, Sarah van Sonsbeeck en Maria Roosen Foto:Aad Hoogendoorn

Verstilling met Koen Vermeule, Daan de Jong, Nathalie Duivenvoorden en Dennis Teunissen Foto:Aad Hoogendoorn

Abstractie met Roland Schimmel en Lara de Moor Foto:Aad Hoogendoorn

Engagement met Peter Koole, Domenique Himmelsbach de Vries, Maria Barnas en Robin Kolleman Foto:Aad Hoogendoorn

Verhalen met Jans Muskee en Jurre Blom Foto:Aad Hoogendoorn

Verhalen met Paul de Reus en Tronies met Eline Peek Foto:Aad Hoogendoorn
